به گزارش سینماپرس، ایلنا در اواسط اسفندماه سال جاری با انتشار گزارشی مبنی بر ساختمان سینگر در یک قدمی تخریب و خروج از ثبت ملی قرار گرفته، واکنش مسئولان شهری و میراث‌فرهنگی را در پی داشت که سیداحمد علوی در جلسه گذشته (یکشنبه هفته جاری) شورای شهر در تذکری راجع به حفظ و ایمن سازی ساختمان‌های تاریخی و قدیمی تهران بخصوص در مورد ساختمان سینگر، از شهرداری تهران خواست تا به جای صدور پروانه تخریب روی ایمن سازی این بنا تمرکز کند.
رییس کمیته گردشگری در انتقادی به صدور مجوز تخریب این ساختمان تاریخی تهران گفت: مسوولیت تشخیص میراثی بودن یا نبودن یک ساختمان، برعهده وزارت میراث فرهنگی است، اگر این وزارتخانه اعلام کند که ساختمان فاقد ارزش میراثی است، شهرداری موظف به صدور مجوز تخریب می‌شود در غیر این صورت، مالک می‌تواند از طریق مراجع قضایی برای ممانعت از تخریب، اقدام کند.
این اظهارنظر اما در این مرحله باقی نماند. محسن سعادتی، معاون میراث‌فرهنگی استان تهران در گفتگو با ایلنا اعلام کرد: اثر ثبت ملی ساختمان سینگر مربوط به دوره پهلوی و از آثار شاخص شهر تهران است که تخریب آن ممنوع است و صدور هرگونه مجوز در آن بدون استعلام از میراث فرهنگی ممنوع بوده و پیگیرد قانونی دارد.
او در ادامه گفت: تاکنون از سوی میراث‌فرهنگی برای این ساختمان ارزشمند، هیچگونه مجوزی صادر نشده است و مالک موظف است نسبت به مرمت، حفاظت و نگهداری آن تحت نظارت میراث‌فرهنگی اقدام کند.
سعادتی افزود: ساختمان سینگر اثر نیکلای مارکوف معمار مشهور روس است که در ۲۴ آبان ۱۳۸۵ با شمارهٔ ثبت ۱۶۲۵۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
با وجود تاکید معاون میراث‌فرهنگی استان تهران و رئیس کمیته گردشگری شورای شهر تهران باز هم فعالان میراث‌فرهنگی نسبت به وضعیت بنای تاریخی سینگر احساس نگرانی دارند.
پیشتر نیز سجاد عسگری دبیر کمیته ملی خانه‌های تاریخی تهران نیز به ایلنا گفته بود: اگر حتی یک درصد، بنای تاریخی سینگر از فهرست آثار ملی کشور در اثر عدم دفاع درست اداره میراث فرهنگی استان تهران خارج شود، بازهم نباید این ساختمان به دلیل وجود ارزش‌های معماری در آن تخریب و نابود شود بلکه باید بطور کامل حفظ شود.
ساختمان سینگر با معماری زیبا و منحصر به فرد خود، یکی از نمونه‌های برجسته معماری دوره پهلوی اول محسوب می‌شود. این بنا با ترکیبی از سبک‌های معماری اروپایی و ایرانی ساخته شده و دارای تزئینات و جزییات هنری بسیاری است.
نمای بیرونی ساختمان با استفاده از سنگ‌های تراشیده و تزئینات گچ‌بری، جلوه‌ای خاص به آن بخشیده است.
در طول سال‌ها، این ساختمان کاربری‌های مختلفی داشته است پس از انقلاب در سال ۱۳۵۷ این بنا مدتی ساختمان اداری بود سپس به عنوان یک مرکز فرهنگی و هنری مورد استفاده قرار گرفت.
ساختمان سینگر به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده و تحت حفاظت سازمان میراث فرهنگی قرار دارد.
این ساختمان نه تنها به دلیل معماری زیبا، بلکه به دلیل موقعیت مکانی خود در یکی از شلوغ‌ترین و مهم‌ترین خیابان‌های تهران، همواره مورد توجه گردشگران و علاقه‌مندان به تاریخ و معماری قرار داشته است.
ارسال نظر